Het Imagine loopt ten einde, en het persoonlijk programma wordt gevuld met restjes: films die niet hoog op je prioriteitenlijst stonden, maar hé, what the heck, je kunt nooit weten. FIN blijkt dan een meer dan aangename verrassing. Jorge Torregrossa bewerkte met vaste Alex de la Iglesia-scenarist Jorge Guerricaechevarría de apocalyptische roman van David Monteagudo tot een prachtige, ingetogen film waarin het einde van de mensheid nu eens niet door een storm van special effects wordt bewerkstelligd, maar waarin de dreiging wordt versterkt door een op hol geslagen kudde berggeiten of een roedel uitgehongerde honden - tevens twee van de meest indrukwekkende scènes uit de film.

FIN staat diametraal tegenover een apocalyptischse thriller als The Divide (2011), waarin de mens wordt afgeschilderd als een cynisch en opportunistisch wezen. Het groepje vrienden dat in FIN probeert te overleven en langzaam uiteenvalt is weliswaar ook niet perfect - het einde van de wereld is wat dat betreft een mooie metafoor voor broze vriendschapsbanden en verloren idealen - maar je bent wel begaan met hun lot. De conclusie van de film is een mooie boodschap aan de mensheid: met liefde en vriendschap kun je nog een behoorlijk eind komen. Laat u niet van de wijs brengen door de idioot lage rating op IMDb: FIN is een klein meesterwerk dat een grotere distributie verdient.