Te zien op HAFF t/m 20 maart 2016
De Japanse animatiefilm Miss Hokusai omvat een periode uit het leven
van kunstenaar Hokusai, in een mengvorm van moderne anime en tekeningen in
de stijl van de meester zelf. Deze bewerking van de strip Sarusuberi
van Hinako Sugiura speelt zich of in het 19e eeuwse Edo, het huidige Tokyo,
wanneer Hokusai al de middelbare leeftijd bereikt heeft en met weinig
anders bezig is dan tekenen. Vaak wisselt hij van woning om schuldeisers te
ontwijken én om nooit te hoeven schoonmaken.
Het verbeelden van draken, heksen en mystieke visioenen neemt Hokusai zo in beslag dat hij weinig oog heeft voor aardse zaken, hooguit een bezoek aan het bordeel. Zijn dochter en assistent, de Miss Hokusai uit de titel, wordt hier zo in meegesleept dat ze alleen nog lijkt te genieten wanneer er grote branden uitbreken in de stad. De leerlingen van de oude tekenaar proberen de neerwaartse spiraal te doorbreken, maar het gevoelsleven van Miss Hokusai wordt pas echt aangewakkerd door haar kleine zusje. Dit verwaarloosde nakomertje van meester Hokusai geniet ondanks haar blindheid met volle teugen van het leven; zelfs een onverwachte sneeuwbui of zeestorm kan haar pret niet bederven.
En zo zien we de twee zusjes gillend van plezier door ‘De grote golf van Kanagawa’ dobberen, nogal overdreven als je bedenkt dat deze beroemde Hokusai-prent de strijd van de mens tegen de onverbiddelijke natuur lijkt te verbeelden. Anderzijds is het juist de charme van Miss Hokusai dat het allesbehalve een historische biopic wil zijn maar vooral een ode aan de verlichtende kracht van beeldende kunst. Alleen de soundtrack slaat de plank mis; wie wil er nou foute jaren ’80-hardrock horen bij een prachtige animatie van een 19e eeuwse Japanse stad? Miss Hokusai kunt u hier vooralsnog alleen bekijken dankzij het Holland Animation Film Festival, dit weekend in Utrecht. Mocht u de voorstellingen gemist hebben dan is de import-dvd met Engelstalige ondertiteling binnenkort verkrijgbaar. En liefhebbers van Japanse prentkunst kunnen wij de verlengde expositie in het Sieboldhuis ook van harte aanbevelen (nog t/m 27 maart).
Het verbeelden van draken, heksen en mystieke visioenen neemt Hokusai zo in beslag dat hij weinig oog heeft voor aardse zaken, hooguit een bezoek aan het bordeel. Zijn dochter en assistent, de Miss Hokusai uit de titel, wordt hier zo in meegesleept dat ze alleen nog lijkt te genieten wanneer er grote branden uitbreken in de stad. De leerlingen van de oude tekenaar proberen de neerwaartse spiraal te doorbreken, maar het gevoelsleven van Miss Hokusai wordt pas echt aangewakkerd door haar kleine zusje. Dit verwaarloosde nakomertje van meester Hokusai geniet ondanks haar blindheid met volle teugen van het leven; zelfs een onverwachte sneeuwbui of zeestorm kan haar pret niet bederven.
En zo zien we de twee zusjes gillend van plezier door ‘De grote golf van Kanagawa’ dobberen, nogal overdreven als je bedenkt dat deze beroemde Hokusai-prent de strijd van de mens tegen de onverbiddelijke natuur lijkt te verbeelden. Anderzijds is het juist de charme van Miss Hokusai dat het allesbehalve een historische biopic wil zijn maar vooral een ode aan de verlichtende kracht van beeldende kunst. Alleen de soundtrack slaat de plank mis; wie wil er nou foute jaren ’80-hardrock horen bij een prachtige animatie van een 19e eeuwse Japanse stad? Miss Hokusai kunt u hier vooralsnog alleen bekijken dankzij het Holland Animation Film Festival, dit weekend in Utrecht. Mocht u de voorstellingen gemist hebben dan is de import-dvd met Engelstalige ondertiteling binnenkort verkrijgbaar. En liefhebbers van Japanse prentkunst kunnen wij de verlengde expositie in het Sieboldhuis ook van harte aanbevelen (nog t/m 27 maart).