Enkel suspense, geen actie en geen effecten.
De nieuwe receptioniste krijgt een warm onthaal volgens vaste Oostenrijkse receptuur: ongeschonden koorknapen, een dronken kok, gruizige dorpsdisco's, haperende liftmuzak, veel wees-gegroetjes, afgunstige collegae, een leeg zwembad, een eng bos en politiemannen die naar haar voorganger aan het dreggen zijn.

Noot:
Dit jaar betaalt de bezoeker 8 euro voor een film die doorgaans (met reden) het filmhuis niet haalt. Reserveringskosten incluis is dat duurder dan de zaterdagavondfilm bij Pathé. En voor dat bedrag mag de bezoeker nu ook om tien uur 's ochtends naar een reclame van de firma Microsoft kijken.

Stelling: ‘een film is in beginsel slecht, tot het tegendeel bewezen is’.
‘Deze keer: een Duitse thriller is als een aflevering van ‘Derrick’: je hebt altijd het idee naar een herhaling uit 1978 te kijken. Hetgeen in het kwadraat geldt voor Oostenrijkse thrillers.

De toetsing: Tip van de dag voor filmmakers: stilte en omgevingsgeluiden werken honderden malen angstaanjagender dan aanzwellende Jerry Goldsmith-arrangementen. Suspense op de Japanse manier zogezegd, maar ook de Oostenrijkse regisseuse Jessica Hausner (‘Lovely Rita’) maakt daar dankbaar gebruik van, en dat levert een uitermate beklemmende ‘Twin Peaks’-ontmoet-‘Blair Witch’ op. Waarbij gezegd moet worden dat de mengvorm die zo ontstaat groter is dan de som der delen. ‘Hotel’ is nu alvast een van de meest onderkoelde en effectieve horrorfilms van het jaar, met dank aan de alpijnse bossen en Stanley Kubrick.