Vorig jaar kwam Björk met het ambitieuze multimediaproject Biophilia; de eerste plaat ooit uitgebracht als een serie apps. Deze plaat was een stuk soberder dan het wat militante Volta uit 2007. Popmuziek maakt Gudmundsdóttir allang niet meer. Met haar experimentele elektronica, kunstzinnige video’s, uitzinnige verkleedpartijen en unieke stemgeluid heeft ze inmiddels de status van stijlicoon bereikt. En wel één die graag samenwerkt met geestverwanten uit de kunst en modern gecomponeerde muziek. Haar soms nogal extreme muzikale ideeën lokken vaak al even sterke reacties uit. Je vindt het geweldig of je vindt het niks.

Vanaf april 2011 verscheen een serie remix ep's van Biophilia-tracks. Globaal de helft daarvan is nu verzameld op Bastards. De enige exclusieve mix is de 37 seconden reprise van Sacrifice door Matthew Herbert. De prachtige hoes is op zich al reden voor aanschaf. Remixes zijn niet altijd een must have. Maar Björk-fans weten wel dat haar remixes geen oude wijn in nieuwe zakken zijn. Opener Crystalline is daar een goed voorbeeld van. De Syrische Omar Souleyman heeft er een zeer Arabisch klinkend nummer van gemaakt. Andere tracks zijn onder handen genomen door Alva Noto, Matthew Herbert, Death Grips, The Slips, These New Puritans, 16bit, Current Value en Hudson Mohawke Peaches & Guacamol.

Ze zijn bijna allemaal een stuk heftiger dan het bronmateriaal. Noisy breakbeats vind je nauwelijks op Biophilia (behalve dan in Mutual Core), maar op deze compilatie wel. Niet alle nummers zijn even boeiend, maar al met al is Bastards een mooie serie experimenten die je kunt zien als een ode aan haar nooit ophoudende experimenteerlust, ook in het samenwerken met steeds weer andere muzikanten. Enkele nummers zijn te horen in de Soundcloud. (met dank aan Emiel Efdee)