Plank maakt instrumentale math rock op hoog niveau. De drie mannen uit Manchester laten graag zien wat ze technisch in huis hebben. En dat is niet mis. De sound lijkt soms wel wat op het eveneens Britse Alt-J, met een flinke scheut Soundgarden erbij. De dynamiek en variatie is groot. Scheurgitaren wisselen vaak abrupt af met subtiel getokkel, synths, rollende bassen en digitale violen. Het gitaarspel op Swarm Behaviour lijkt een regelrechte ode aan King Crimson. Op Aphidelity kiezen ze voor een Krautrock-sfeer met kitschy toetsenpartijen. Drone begint als een soundscape van Boards of Canada. Het drumwerk is van het type gevorderde jazzstudent op het conservatorium. Afwijkende maatsoorten en polyritmes in overvloed. Maar waar ging het mis?

In hun persbericht lezen we: “Hivemind is effectively a concept album about insects without which our global eco-system could not survive.” Dat is sympathiek natuurlijk, maar een link met de muziek heb ik niet kunnen ontdekken. Zonder tekst is het lastig om bedoelingen over te brengen. Doe het dan gewoon niét, zou ik zeggen. Daar wordt zo’n plaat beslist niet slechter van. Maar zo’n persbericht moet toch vol natuurlijk.

Ondanks het overduidelijke talent weet hun spierballenvertoon bij mij geen emotie los te maken. Het zo foutloos mogelijk spelen van zeer complexe composities vol breaks kan behoorlijk saai zijn. Ze lijken wel zèlf die bijen te zijn die als één organisme opereren. Het is allemaal heel knap en smaakvol gedaan, maar nodigde ook uit tot het citeren van Bob Fosko (van de Raggende Manne): “Het is leuk, heel erg leuk. Druk mee geweest? Moeite gekost? Maar het is bloedeloos!” Op hun Bandcamp-page is de plaat geheel te horen.