De mannen van indie-folkband Bon Iver maken meer liedjes dan ze in hun band kwijt kunnen. Hun debuut For Emma, forever ago (2008) leverde hen al snel veel fans op die waarschijnlijk ook Midlake, Jason Molina en Sufjan Stevens in de kast hebben. Vooral in de VS zijn de laatste jaren nogal wat akoestische new folk-bands actief. Bon Iver behoort niet tot de freakfolk-scene, maar gaat voor goed geschreven liedjes zonder franje. En werkelijk prachtige samenzang. In 2009 brachten ze de ep Blood bank uit en daar is het tot nu toe bij gebleven. Frontman Justin Vernon had het namelijk druk met twee andere bands: GAYNGS en Volcano Choir. Fans van Bon Iver zouden het prachtige Volcano Choir-album Unmap zeker eens moeten proberen.

Sean Carey zingt in Bon Iver, drumt en speelt piano. Ook hij is nu een zijpad ingeslagen met een solo-album. Op All we grow gaat hij wat experimenteler en minder liedjesachtig te werk dan in Bon Iver. Hoofdrollen zijn deze keer voor zijn hoge zachte stem en soms minimalistische pianopartijen. Een subtiel album met verstilde composities die hier en daar aan de latere Talk Talk doen denken. Een beetje somber is het wel, maar dat past goed bij zulke intense muziek. De drumpartijen dringen zich niet op maar zitten wel behoorlijk geraffineerd in elkaar als je erop let. Dat zal vast het gevolg zijn van een geschoolde achtergrond in klassieke percussie. Af en toe komen er ook noisy gitaarimprovisaties langs, blazers en vibrafoon. Het stevig rockende Action valt daarmee op een prettige manier wat uit de toon. Prijsnummer In the dirt is van een schoonheid die je niet glad vergeet. Je kunt het hier beluisteren. All we grow is een beetje introverte plaat, die naarmate je hem vaker hoort, steeds meer indruk maakt.