Joost Verweij werkt 32 uur per week als webdeveloper bij een IT-bedrijf. Voor strips maken heeft hij daarom weinig tijd. Wel meer dan genoeg ideeën, dus tekent hij dagelijks in de trein tussen Nijmegen en Utrecht zijn belevenissen op. Dat geeft natuurlijk beperkingen die tekenaars die full time achter hun tekentafel kunnen zitten niet hebben. Hij hanteert daarom een economische stijl, een soort stripsteno. De wat kale stijl wordt gelukkig gecompenseerd door de charmante inhoud. De strip-Joost heeft evenals zijn sad rabbits een soort tieten waar ogen horen te zitten, waardoor hij een permanent verbaasde blik heeft. Hij verbaast zich over de kleinste dingen en kan ook van kleine succesjes blij worden, zoals het terugvinden van een fietssleutel.

Joost is geen exhibitionist, maar neemt je wel met een fijnzinnig soort humor op sleeptouw door een leven dat niet groots en meeslepend is. Zo leren we hem kennen als vader van Janna (6), blijkt dat hij ook een gitarist is die liedjes schrijft, naar een concert van The Fleshtones gaat, vakantie viert in Frankrijk, zich ergert aan de Nederlandse Spoorwegen en het WK voetbal, af en toe behoorlijk raar droomt en een kat heeft die Juno heet.

Op www.sadrabbits.com zijn 8 pagina’s te lezen uit Toevallen 3. Wel zo handig want het boek is niet in een stripwinkel door te bladeren. Het boek is namelijk alleen te koop op zijn site via print on demand. Deze manier van uitgeven wordt steeds vaker gebruikt. Niet alleen door DIY-tekenaars, maar ook grote uitgevers overwegen print on demand omdat ze ondanks de zich maar voortslepende crisis in uitgeversland veel titels willen blijven uitbrengen. Print on demand-drukwerk is inmiddels nauwelijks meer van offset te onderscheiden. Met kleine oplages blijf je nooit met een grote stapel boeken zitten, al zijn de kosten per boek natuurlijk wel hoger. Voor het geld doet Joost het dan ook niet. Is het dus een hobby? Ga uw mond spoelen! Hij legt het nog één keer uit: