Zo vrolijk als de kleuren en zo speels als de lijntekeningen zijn, zo duister is de ondertoon van They Shot the Piano Player. In deze kruising tussen documentaire en animatiefilm duikt een journalist in de bonte geschiedenis van de Braziliaanse salsajazz. Deze Jeff Harris is een van de weinige fictieve figuren, gemodelleerd naar de acteur die hem insprak, Jeff Goldblum. Het vertrouwde, licht kleffe stemgeluid van het Hollywood-icoon zorgt voor houvast in een speurtocht door Rio de Janeiro en een lappendeken aan ontmoetingen met Braziliaanse muzieklegendes als Gilberto Gil, Caetano Veloso en João Gilberto.

‘Wat weet je over Tenorio?’, is de terugkerende vraag. Dit obscure genie verdween op een nacht tijdens een tournee door Argentinië. Was deze bescheiden, wat naïeve pianist slachtoffer van het militaire regime? Omdat hij lang haar en een baard had? Of omdat hij contact had met artiesten en andere als verderfelijk beschouwde sujetten? Werd hij inderdaad meegenomen in een Ford Falcon, het autotype dat werd gebruikt voor kidnappings, en later ondervraagd, of met andere woorden, gemarteld?

Het zoekende karakter van de film wordt treffend overgebracht in de animatiestijl, met over elkaar buitelende lijnen en kleurvlakken. Het hapert en rammelt, ook in de verhaallijn, maar dat past eigenlijk prima bij de muziek. Geweldig hoe de hinkelende noten worden geïllustreerd met een rijkdom aan details, van herkenbare platenhoezen en boekomslagen tot zelfs de correcte vingerzettingen bij de musici.

THEY SHOT THE PIANO PLAYER, regie: Fernando Trueba, Javier Mariscal. Met de stemmen van: Jeff Goldblum, Tony Ramos, Abel Ayala. Vanaf 19 april in de bioscoop.

(Deze recensie verscheen eerder in Zone 5300 nummer 133, winter 2023/2024)