Marcel Ruijters
No info
*****
Pablo Larraín
30-01-2013 15:30 Cinerama 5
Pinochet moest in 1988 afstand doen van de absolute macht na een referendum. We volgen de de reclamejongen, ooit gevlucht naar de VS maar dan weer terug in Chili, die door het linkse kamp werd ingehuurd om hun campagne vorm te geven. De uitslag is bekend, dus de aandacht is verlegd - naast de propagandatruuks die werden in gezet - naar zijn prive-leven: hij probeert zijn ex-vrouw weer voor zich te winnen, maar daarvoor is het te laat. Geen wonder dat hij niet in de feestvreugde zal delen. Als reconstructie is No adequaat (de eerste computerspelletjes, de eerste magnetron, lullige jaren-80-kapsels) maar het politieke kat-en-muisspel laat je niet op het puntje van je stoel zitten door de wat afstandelijke regie. De scène waarin de huishoudster Pinochets zware jongens het hoofd biedt, is wat dat betreft een (te) zeldzaam spannend moment.
Reacties
CXL
lzm (url) (mail) - 08-05-2017 14:44
CXL
xiaozheng6 (mail) - 02-06-2017 06:22
CXL
chenlixiang (mail) - 15-03-2018 01:51
CXL
Simran Sharma (url) (mail) - 17-10-2019 13:57
CXL
Ankita Tiwari (url) (mail) - 17-10-2019 13:59
CXL
simon (url) (mail) - 29-05-2020 23:32
CXL
fll (mail) - 29-05-2020 23:32
CXL
betcart (url) - 17-03-2021 16:33
Reactie toevoegen

naam:

e-mail:

website:

commentaar:

Geen HTML, URL's worden automatisch geconverteerd.