Matthijs Leeuwis (1985) is jong, maar hij klinkt doorleefd. Na het bekijken en beluisteren van zijn MySpacepagina heb ik zijn cd Klei, Stront & Zand meteen besteld. Mooie liedjes over liefde, roken, drinken en over het Brabantse land. Als ze in Brabant nog behoefte krijgen aan een volkslied kunnen ze beter bij Leeuwis terecht dan bij Meeuwis.

Dit is de Nederlandstalige muziek zoals ik hem graag hoor. Ik ben even helemaal klaar met ironische lulligheid à la Spinvis, geaffecteerde meisjesachtigheid à la Roosbeef. (En heb überhaupt nooit iets gehad met hoempapa-Meeuwis of het abstract-poëtische Bl#f).

Leeuwis zingt gewoon het Nederlands. Blues. Heel overtuigend. Ben benieuwd naar zijn nieuwe album. (Hieronder een voorproefje).



Klei, stront & zand van het gelijknamige album.



Sluizen, van zijn binnenkort te verschijnen cd Wachten op de klap.