Het eerste nummer van dit Italiaanse trio gaat erin als koek met een lekker surfgitaartje en een dampend potje bluesrock, niks aan de hand... tot na anderhalve minuut een gierende piepknor-saxofoonsolo en anarchistische orgelbliepjes zich er brutaal tussen wringen. Gefopt! Dit is geen doornsee surfgroepje. En Alessandro Stefana, Danilo Gallo en Zeno de Rossi blijven verrassen, elk nummer weer. De basis van drums, gitaar en contrabas klinkt op zich al goed, maar elk nummer voegen ze weer iets nieuws toe, zoals banjo, steelguitar, vibrafoon en piano. Wel elf gastmuzikanten zorgen voor bijdragen, zoals orgel, trompet, klarinet en viool. Trompettist Riccardo Pittau geeft Danny Boy een Spaans tintje.

Alessandro Alessandroni (van de Ennio Morricone soundtracks) is te gast om met zijn beroemde gefluit over het nummer El Divino een westernsausje te gieten. Gary Lucas (ex-gitarist van Captain Beefheart en Jeff Buckley) speelt mee op A Country Concept, een traag broeierig nummer dat perfect bij een film van David Lynch zou passen. Bull Buster galoppeert voorbij als een rodeostier, waarna Bobby Solo een cover van Hank Williams’ Ramblin’ Man zingt. Het bij elkaar brengen van al dat talent heeft een erg gevarieerde plaat opgeleverd die met elke luisterbeurt groeit omdat je in de rijke arrangementen telkens weer iets nieuws ontdekt. Er is een jaar of twee aan de plaat gesleuteld en dat is te horen ook. Guano Padano heeft de ideale soundtrack gemaakt voor een zonovergoten roadmovie die u van de stoffige vlakten van Zuid-Italië helemaal naar Louisiana voert.