Tonio van Vugt
Vraag en antwoord (deel 1)
What Difference Does It Make? vroegen The Smiths zich in 1984 af. Vijf jaar later gaf Morrissey op de B-kant van zijn post-Smiths-single Interesting Drug zélf het antwoord: Such A Little Thing Makes Such A Big Difference.
Nog meer vragen in songtitels, mét antwoord:

Q: Who Slapped John? (Gene Vincent, 1956)
A: It Wasn’t Me (Chuck Berry, 1965)

Q: Who Do You Love? (Bo Diddley, 1956)
A: I Love My Dog (Cat Stevens, 1966)

Q: How Much Is That Doggie In The Window? (Patti Page, 1960)
A: You Can Have Him (Nina Simone, 1963)

Q: Is This What I Get For Loving You? (The Ronettes, 1965)
A: Yes It Is (The Beatles, 1965)

Q: Do You Believe In Magic? (The Lovin’ Spoonful, 1966)
A: I Believe I Can Fly (R. Kelly, 1996)

Q: Are You Experienced? (Jimi Hendrix, 1967)
A: I’m Not Stupid (Tori Amos, 2007)

Q: Anyone For Tennis? (Cream, 1968)
A: Everyone’s Gone To The Movies (Steely Dan, 1975)

Q: Do You Wanna Touch Me? (Gary Glitter, 1973)
A: I Touch Myself (Divinyls, 1991)

Q: D’ya Think I’m Sexy? (Rod Stewart, 1978)
A: I Don’t Think So! (Gracia, 2003)

Q: Is It Love You’re After? (Rose Royce, 1979)
A: It’s Yer Money I’m After Baby (The Wonder Stuff, 1988)

Q: Are ‘Friends’ Electric? (Gary Numan, 1979)
A: Friends Are... (Per Mission, 2001)

Q: What’s So Funny ‘Bout Peace, Love And Understanding (Elvis Costello & The Attractions, 1979)
A: It Makes Me Laugh (Bullyrag, 1998)

Q: Who’s laughing now? (Skinny Puppy, 1986)
A: Bad Mood Guy (Severed Heads, 1987)

Q: Where Did It Go? (Burt Bacharach, 2005)
A: It Went This Way (Kaboose, 2008)

Als bonus een vraag met wedervraag:
Q: Am I That Easy To Forget? (Debbie Reynolds, 1960)
A: Who are you? (The Who, 1978)

In de afdeling ongeldig (want incorrecte chronologie), maar leuk:
Q: When will I See You Again? (Three Degrees, 1974)
A: When I'm Sixty-four (The Beatles, 1967)

Q: Who's That Girl? (Madonna, 1987)
A: Lady Madonna (The Beatles, 1968)

U kent er vast nog wel een paar. En daar zijn wij dus vreselijk nieuwsgierig naar.

(Met dank aan Eric van der Heijden, Robert van der Kroft en Marcel Ruijters)
Michael Minneboo
Video: Een dagje Abbey Road
The Beatles Abbey Road 140px

Op een warme dag in augustus in het jaar 1969 poseerden The Beatles op het zebrapad vlakbij de EMI studio's aan Abbey Road voor de gelijknamige hoes van hun laatste album. Sindsdien komen fans van over de hele wereld naar deze historische plek in de popmuziek om zichzelf te laten fotograferen op het zebrapad.


-Michael Minneboo
De beste platen van 2010

Wat waren de beste vijf platen volgens de redacteuren van Zone 5300?

Bas de Koning:

1 - En plats I solen - Kent
Zweedse klasseband weet eindelijk hun electronicatijd te mengen met hun gitaargeorienteerde periode. Met zeer geslaagd resultaat. Zweedse gitaarpop met een gouden randje.
2 - Krajina Rovina - Jana Kirschner Slovaakse schoonheid brengt de lessen van lee
rmeester Petr Hapka in de praktijk en laat haar lichtepopperiode overtuigend achter zich.
3 - Proxima - Anna Oxa
Italiaanse Anna pleegt de ultieme commerciële zelfmoord met een plaat die weinig tot niets met haar eerdere werk te maken heeft. Uitgekotst door de San Remo-kliek doet ze waar ze zelf zin in heeft en terecht. Meesterlijk.
4 - A katona imája - Ákos
Ákos Kovacz laat maar weer eens horen hoe Hongaarse kwaliteitspop gemaakt wordt. Niet zo sterk als Még közelebb maar nog steeds van eenzaam hoog niveau.
5 - Wszyscy muzycy to wojownicy - Voo Voo
Avantgarderockcollectief toont zich na 25 jaar nog steeds strijdbaar met 'alle muzikanten zijn strijders'. Het schuurt, scheurt, rockt en stoot. The Masters of Reality op z'n Pools.

Robert van Raffe:

1 - Stranger Than The Night - The Bullfight
Rotterdamse pop-noir. Het tweede album van The Bullfight is kaler, rauwer en duisterder dan hun eersteling, en zit een stuk strakker in elkaar. De bombast van One Was A Snake bleek ballast. Door de murder ballads ligt de vergelijking met Nick Cave voor de hand, maar het zou flauw zijn om het bij het herkennen van deze inspiratiebron te laten. Tindersticks en een aantal meer of minder obscure muzikanten uit de jaren 80 klinken door. The Bullfight is geen band voor de grote doorbraak, maar bouwt rustig aan een oeuvre en een gestaag groeiende aanhang.
2 - Falling Down A Mountain - Tindersticks Tindersticks heeft zich nooit iets aangetrokken van de wispeltu
rige muzikale mode en doet het altijd op dezelfde manier. Een muzikaal zeer gedisciplineerde band begeleidt de diepe, zware, rokende, soms sentimentele rodewijnstem van Stuart Staples, die zijn literaire teksten over liefde, pijn en hotelkamers croont dat je er pijn van in je hart krijgt. Net als op Hungry Saw uit 2008 staat ook op deze nieuwste plaat weer een paar instant Tindersticks-klassiekers. Vooral Factory Girls is van een oorverdovende schoonheid.
3 - Wachten op de klap - Mathijs Leeuwis
De tweede Nederlandstalige CD van Mathijs Leeuwis is zwaarder dan de eerste. Men zou kunnen zeggen dat Leeuwis en zijn muziek meer gerijpt zijn. Leeuwis' stem schuurt net als op Klei, stront en zand lekker bluesy over de muziek, maar ik mis wel een beetje het jongehondengevoel dat ik bij zijn eerste cd had.
4 - Glorie 123- Het Gloren
Wat ik nu ga zeggen, moet u als u Glorie 123 gaat luisteren zo snel mogelijk weer vergeten. Bij de eerste beluistering van het debuutalbum van eenzame troubadour Floris Schrama dringt zich de onvermijdelijke vergelijking met Spinvis op. De op het eerste gehoor naïeve teksten en manier van zingen doen ook wel denken aan Roosbeef. Maar wie Glorie 123 wat vaker beluistert ontdekt meer verschillen dan gelijkenissen. Glorie 123 is experimenteel, lo-fi, minimalistisch, maar vooral gewoon (slechts) 26 minuten hele mooie liedjes, met mooie teksten, die niet onnodig cryptisch zijn (denk Bløf), maar ook niet zo letterlijk dat ze snel gaan vervelen. De plaat is hier gratis te downloaden.
5 - India Lima Oscar Victor Echo You - Schradinova
Na een paar hele mooie en succesvolle pop/jazzalbums ging Room Eleven uit elkaar. Zangeres Janne Schra ging met een (gedeeltelijk) nieuwe band door onder de naam Schradinova. Schradinova, dat klinkt exotisch, en het eerste album laat ook zeer gevarieerde invloeden horen: van Balkan via Arabische klanken tot folk. Maar alle liedjes hebben wel de typische Janne-teksten, zoals alleen zij ze kan schrijven en zingen. Janne heeft een stem om verliefd op te worden, die me af en toe deed denken aan Joan as a Policewoman.) En wat brengt ons 2011! Een nieuw album van Joan as a Policewoman: The Deep Field . Vol verwachting het nieuwe jaar in!

Sandra de Haan:

1 - Have One On Me - Joanna Newsom
Magnum opus in drie delen van deze buitengewoon getalenteerde Amerikaanse zangeres, componiste en harpiste. Kan zich meten met Joni Mitchell en Kate Bush.
2 - The Way Out - The Books
Nederlands/New Yorks duo maakt zeer groovy en grappige collagemuziek met new-age-goeroe-quotes.
3 - The Law Of Large Numbers - Emma Pollock
Schotse singer-songwriter (ex-Delgados) maakt simpelweg erg goeie liedjes vol spannende hooks en ongewone zangpartijen.
4 - All We Grow - Sean Carey
Zanger-pianist van Bon Iver gaat solo, beeldschoon en ingehouden in de voetsporen van de latere Talk Talk.
5 - Infra - Max Richter
Modern klassiek uit Engelad, subtiele kamermuziek met strijkers en electronica in de traditie van Arvo Pärt.

Natasja van Loon (in willekeurige volgorde):

1 - Sky At night - I Am Kloot
De band die geen slechte platen kan maken, bracht alweer een beeldschoon album uit, zonder ook maar een nummer dat je wilt overslaan. Titel van het album is tevens titel van mijn jaar 2010, de plaat onbetwistbaar soundtrack van dit jaar.
2 - High Violet - The National
Hoogst verslavende muziek in Interpol-stijl, maar dan zonder dat het saai wordt omdat dit wel diepgang, gelaagdheid en raffinement heeft. Bovendien ideaal voor op je iPod terwijl je de nacht in fietst totdat je de rand van de realiteit passeert.
3 - Seadrift Soundmachine - Blaudzun
Nog een reden waarom we België niet meer hoeven annexeren om toch goede muziek van vaderlandse bodem te hebben. Het tweede album van deze Nederlandse singer-songwriter ontroert tot op het bot en trekt daardoor menig traan je ogen uit.
4 - Hold This ghost - Musée Mécanique
Mijmerend mooi, om fijn op weg te zweven en je door te laten troosten totdat er alleen woordeloze dromen resten. So long sorrow, catch ya later. Or never.
5 - Broken Bells - Broken Bells
Vooral vanwege Vaporize en vóóral vanwege October - maar eerlijk gezegd zou hij de top 5 niet gehaald hebben als (alles van) Bright Eyes dit jaar was uitgekomen omdat dat me door de meest ontwrichtende zomer van mijn leven geholpen heeft.

Tonio van Vugt (eveneens in willekeurige volgorde):

1 - Field Music (Measure) - Field Music
Artrock is niet dood, het ruikt dit jaar zelfs weer fris. Een meesterwerk als een omgevallen platenkast, waarop de broertjes Lewis uit druilerig Sunderland hun helden (Kate Bush, XTC, Bowie, Fleetwood Mac) met toewijding en ongekend oor voor detail naar het nu filteren. Met meer melodiën dan er menselijkerwijs op één plaat passen, daarom werden het er twee.
2 - Sky At Night - I Am Kloot
Het is bij deze een wet: druilerige Noord-Engelse steden leveren de prachtigste muziek op. Het trio uit Manchester bereikt op hun vijfde plaat Beatles-achtige hoogten, met name in Lately (let op die Harrison-achtige gitaarsolo en geweldige koortjes!) en To The Brink (die prachtige strijkers! - tevens een novelty voor I Am Kloot). Gaven tevens een van de meest intieme concerten van 2010.
3 - Queen Of Denmark - John Grant
Deze queen, voormalig voorman van The Czars, levert - in fullblown Elton John/Glen Campbell-modus - de meest zwart-humoristische plaat van het jaar. Sample lyric: ‘And I feel just like Sigourney Weaver / When she had to kill those aliens / And one guy tried to get them back to the earth / And she couldn’t believe her ears.’ En dat op een melodie om een bloederige moord voor te doen.
4 - Love & Molasses - Politics
Het Rotterdamse Politics levert met hun tweede cd een indiepopmeesterwerkje ergens tussen tussen R.E.M. en Pavement in. Soms zet zanger Jorg Schiffers een fluwelen bariton in, zoals in het met strijkers gearrangeerde rustpunt The National Trust, dan weer roept hij Lou Reed in herinnering. Ondanks al die invloeden bezit Politics een volstrekt eigen geluid. Ons Rotterdammers benne trots.
5 - Dream Attic - Richard Thompson
Weg met dat claustrofobische studiogedoe, autoTune en 360-sporenapparatuur! Veteraan Thompson, IMHO de beste gitarist ter wereld en gesofisticeerd songschrijver ineen, en zijn band speelden dertien nieuwe composities live voor publiek. Thompson veegt de vloer aan met bankiers, Sting en liefdesverdriet zoals hij alleen dat kan. Koop/download vooral de dubbel-cd met akoestische studio-uitvoeringen van alle songs.
Rerelease van het jaar: Men Opening Umbrellas Ahead - Vivian Stanshall
In 1974 liet Warner Bros 5000 exemplaren persen van deze plaat, zonder enige vorm van promotie - ze hadden werkelijk geen idee wat ze aanmoesten met deze experimentele mix van Afrikaanse ritmes, reggae en jams vol teksten over dronkensschap, twijfel en zelfhaat van deze voormlige Bonzo Dog Band-voorman. (En oh ja, drie liedjes over ‘s mans penis.) Na ruim 35 jaar is hij voor het eerst op cd: een testament van een getormenteerd genie.

Onze favoriete platen van 2011-deel 2
De beste platen van 2011 door Peter ter Mors 1) Feist - Metals 2) Beirut - The Rip Tide 3) Tom Waits - Bad As Me 4) The Leisure Society - Into The Murky Water 5) The Decemberists - The King Is Dead 6) Elbow - Built A Rocket Boys 7) Josh T. Pearson - The Last Of The Country Gentlemen 8) James Blake - James Blake 9) Anna Calvi - Anna Calvi 10) Other Lives - Tamer Animals

De beste platen van 2011 door Sandra de Haan 1) Spinvis - Tot ziens, Justine Keller 2) Jason Forrest - The Everything 3) Shabazz Palaces - Black Up 4) Biosphere - N-Plants 5) Akron Family - The Cosmic Birth and Journey of Shinju TNT 6) Nicolas Jaar - Space is Only Noise 7) Nils Frahm & Anne Müller - 7fingers 8) Peter Broderick - Music For Confluence 9) Dan Freeman & The Serious - I lie a lot 10) Robag Wruhme - Thora Vukk
Onze favoriete platen van 2011
De beste platen van 2011 door Bas de Koning 1) Fonetyka - Requiem dla Wojaczka. 2) Vetusta Morla - Mapas. 3) Lovisa Negga - Kär. 4) Kasia Nosowkska - 8. 5) Eleanoora Rosenholm - Hyväile minua pimeä tähti. 6) Kate Bush - 50 words for snow. 7) Jonathan Johansson - Klagomuren. 8) Keckec & Acid folk orchestra - Pesme iz godina uspavanog razuma. 9) Jean Louis Murat - Grand Lièvre. 10) Chisu - Kun valaistun.
De beste platen van 2012, deel 2
Alex van Bergen Bravenboer:
1) Drs. P - Compilé Complé
2) Makazoruki - On The Wire
3) Dinosaur Jr. - I Bet On Sky
4) Cloud Nothings - Attack On Memory
5) DIIV - Oshin
6) Swans - The Seer
7) Moss - Ornaments
8) Placebo - B3 EP
9) The Vaccines - Come Of Age
10) The Wedding Present - Valentina
11) Allah-Las - Allah-Las
12) The Walkmen - Heaven

Tonio van Vugt (in willekeurige volgorde):
Dexys - One Day I'm Going To Soar
Richard Hawley - Standing At The Sky's Edge
Mark Lotterman - Funny
22-Pistepirkko - The Singles
Grizzly Bear - Shields
Madness - Oui Oui Si Si Ja Ja Da Da
Minus The Tiger - Minus The Tiger
Django Django - Django Django
Father John Misty - Fear Fun
Various Artists - All Kinds Of Highs; A Mainstream Pop-psych Compendium 1966-70
De beste platen van 2012, deel 1
Matthijs de Jonge:
1) Swans - The Seer
2) Frankie Rose - Interstellar
3) Cloud Nothings - Attack on Memory
4) Disappears - Pre Language
5) Metz - Metz

Sandra de Haan:
1) Alt-J - An awesome wave
2) TheeSatisfaction - Awe Naturale
3) Snow Palms - Intervals
4) Andromeda Mega Express Orchestra - Bum Bum
5) Fergus & Geronimo - Funky was the state of affairs
6) Stubborn Heart - z/t
7) David Byrne & St. Vincent - Love this giant
8) Zammuto - z/t
9) Dirty Projectors - Swing lo Maghellan
10) Chris Cohen - Overgrown Path
11) Matthew Dear - Beams
12) Jherek Bishoff - Composed