Het is ondoenlijk de semantische Sysifus-arbeid van Battus op een objectieve manier te beoordelen. Met Opperlans woordenboek, op het omslag omschreven als een supplement bij het kloeke boek Opperlans! Taal- & letterkunde, verbaast Hugo Brandt Corstius, alias Battus, de lezende letterfreak opnieuw op woordniveau. Het is een goed boek voor idioten, voor mensen die het leuk vinden om te lezen dat spontane snotapen hun mintgroene tongriemen insmeren met de olie verkregen uit pentatonische pistachenoten. Rationalisme is normalisatie, dat idee. Battus bewijst met deze lijst van honderd maal honderd woorden helemaal niets, behalve dat hij de ongekroonde koning is van de woordparen, omdraaiingen, exliterende grepen en anagrammen. Maar wat is er over te zeggen?
Is het studiemateriaal voor neerlandici? Ligt het twee weken op je nachtkastje en lees je elke avond een paar woordenlijstjes voor het slapen gaan? Verplichte kost voor de Nederhopper? Zou kunnen. In ieder geval is het lezenswaardig voor klinkergevoelige lieden die bij een punkrockfestival in het RAI-gebouw de schoonheid van de woordcombinatie ontdekken: alle klinkers in tegengestelde volgorde.
Laten we het erop houden dat dit boek de schoonheid en rijkdom van het Nederlands bezingt, en dat types die er gevoelig voor zijn mooie kwartiertjes kunnen beleven met dit supplement. Wist u bijvoorbeeld dat tapiocapap een woord is dat drie keer 'ap' bevat? Als u hiervan gaat glunderen, ga dan rap naar de boekhandel.